Marcin Świetlicki
A teraz usiądź,
Wypij ze mną kubek gorącej kawy
Zjedz odrobinę słodyczy i porozmawiaj
Zrozum me słowa pisane i niewypowiedziane
Słyszysz co mi w duszy gra?
Wiesz o czym myślę każdego dnia?
Jeśli choć trochę rozumiesz mnie
To to ma sens
Jeśli nie...
Zostaw mnie samą proszę Cię
Bo tylko wtedy przyjaźń ma sens
Kiedy Nasze dusze rozumieją się
Autor nieznany
Cisza.
Umiejętność bycia sam na sam ze sobą.
Refleksja. Wyciszenie.
Zdolność do spojrzenia w głąb siebie.
Dostrzeżenia swoich pragnień.
Zrozumienia swoich lęków.
Pogodzenia się ze swoimi ograniczeniami.
Naucz się ciszy.
Zatop się w niej ufnie i beztrosko.
Rozkoszuj się błogim dryfowaniem myśli.
Dokąd Cię zawiodą puszczone swobodnie?
Jaki obraz ujrzysz pod zamkniętymi powiekami?
Jakie dźwięki usłyszysz, gdy pozwolisz ciszy mówić?
Wycisz się. Zrelaksuj. Bądź tu i teraz.
Wsłuchaj się w swoje serce i odetchnij głęboko.
Autor nieznany
......... Jak dziwne nasze życie
Jaką się drogą toczy
Jak często gdzieś błądzimy
Choć wiatr nam wieje w oczy.
Jak często coś szukamy
Choć szczęście obok mamy
Dlaczego je tracimy
Za nowym wciąż biegamy.
Dlaczego nasze ręce
Wciąż puste, wciąż szukają
Nie dają szczęścia bliskim
Choć przecież ich już mają.
Dlaczego po obłokach
Błądzimy marzeniami
I ciągle w to wierzymy
Że miłość gdzieś przed nami
Dlaczego się ranimy
Choć kiedyś miłość była
Co w życiu zrobiliśmy
Że ona się skończyła.
I teraz pustka w sercu
I nie ma już miłości
Bo łatwiej było odejść
Niż szukać znów bliskości.
I kiedyś gdy się spojrzysz
Na życia swego drogę
Zobaczysz jak jest puste
Jak w miłość jest ubogie.
I zadrży Twoje serce
Że takie głupie było
I zamiast kochać bliskich
Za snami wciąż goniło...
