Zawieruszona

                   Krzysztof  Kościelski

Bez końca leje i dmucha,

Na dworze żywego ducha,

Poza tym nic się nie dzieje;

A jednak w duszy otucha

I uśmiech od ucha do ucha,

Bo plucha mi daje nadzieję;

Że może okażesz się krucha,

Że wola ci się zachwieje,

Gdy zawierucha szaleje;

I wiatru w sercu wysłuchasz,

I łzy ci otrze do sucha,

I w końcu cię do mnie przywieje.

                                                            Fot. z int.