Autor nieznany
Bezsenność, znów targa mi emocje,
Bezsilność, słyszę jej szybki oddech.
Apatia, bez uczuć,czemu nam dobrze?
Zagubienie, największe, to te w sobie.
Chłód, czuję jak puls zmienia rytm,
Ból, brud na sercu zakrywa jedną z blizn.
Niepewność, czy piszę teraz wstyd,
Wartości, zbrukane płatkami krwi.
Strach, że rany, zrobią to po raz drugi,
Lęk, że stracę siebie, zacierając smugi.
Obawa, że stracę bliskich mi ludzi,
Wypalenie, jak te w popielniczce szlugi.
Rozdarcie, że stracę co najcenniejsze,
Pożądanie, by to utracić, bywa większe,
Egoizm, by brak bólu zastąpił szczęście,
Pustka, stracę wszystko, jak zgnije serce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz